Όποιον κι αν ρωτήσετε σήμερα σχετικά με την ανακάλυψη της Αμερικής, είναι σίγουρο ότι θα σας αναφέρει την γνωστή ιστορία με τον Χριστόφορο Κολόμβο, ο οποίος τον 15ο αιώνα έχοντας μελετήσει κάποια αρχαία κείμενα, αποφασίζει να διασχίσει τον ατλαντικό, και να βρει ξηρά στην απέναντι πλευρά του. Ήταν τόσο σίγουρος ότι η γη ήταν σφαιρική, που έθεσε σκοπό της ζωής του να πραγματοποιήσει αυτό το ταξίδι. Όλα αυτά, μας τα μάθανε οι δάσκαλοί μας από όταν ήμασταν ακόμη στο δημοτικό. Δυστυχώς όμως κανένας από εμάς, όταν του λέγανε αυτή την ιστορία, δεν ρώτησε τον δάσκαλό του ποιά ήταν αυτά τα αρχαία κείμενα τα οποία αναγράφανε με τόση σιγουριά ότι αν κάποιος διασχίσει τον ατλαντικό ωκεανό, στην άλλη του μεριά θα βρει ξηρά.

Αλήθεια, ακόμη και τώρα, έχετε αναρωτηθεί ποια ήταν αυτά τα κείμενα και τι περιεχόμενο είχαν;

Αναρωτήθηκε ποτέ κανένας από εσάς για ποιό λόγο ο Οδυσσέας, ο πολυμήχανος αυτός βασιλιάς, ο ικανότατος αυτός μηχανικός και γνώστης της ναυσιπλοΐας, να περιπλανιέται για 10 χρόνια στον χώρο της Μεσογείου, μία περιοχή αποδεδειγμένα γνωστή στους Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων; Η περιπλάνηση αυτή του Οδυσσέα, είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολλούς συγγραφείς και ερευνητές κατά καιρούς.

Υπάρχουν πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η περιπλάνηση του Οδυσσέα έλαβε χώρα και εκτός της περιοχής της Μεσογείου και μάλιστα μέχρι τις ακτές της Αμερικανικής ηπείρου, βοηθούμενος από τα θαλάσσια ρεύματα.

Αρκετοί ερευνητές, έχουν εντοπίσει τα μέρη που επισκέφθηκε ο Οδυσσέας με βάση την ταχύτητα που κινούνται τα θαλάσσια ρεύματα και την διάρκεια των ταξιδιών από σταθμό σε σταθμό όπως αναφέρονται στην Οδύσσεια. Όλες αυτές οι απόψεις των ερευνητών, ενισχύονται και από αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί στην Αμερικανική ήπειρο, τα οποία έχουν πολλές ομοιότητες με αντίστοιχα ευρήματα που εντοπίστηκαν στην Ελλάδα.

Η μοναδικότητα του Ελληνικού γεωγραφικού χώρου, δηλαδή η περιορισμένη σε έκταση ηπειρωτική Ελλάδα, οι μεγάλες σε μήκος ακτές και το Αιγαίο Πέλαγος με τα αμέτρητα νησιά, επέτρεψε στους Αρχαίους Έλληνες, να αναπτύξουν την θαλάσσια επικοινωνία νωρίτερα από κάθε άλλο λαό της εποχής τους.

Όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο πιο πολύ πείρα αποκτούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες στα θαλάσσια ταξίδια. Είχαν ταξιδέψει σε όλες τις πλευρές της Μεσογείου, από τον Εύξεινο πόντο ως την Αίγυπτο και από τους Φοίνικες ως την Ιταλία και την Ιβηρική χερσόνησο. Ο ίδιος ο Όμηρος, στο έπος του "Οδύσσεια", βεβαιώνει ότι οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει ότι η Μεσόγειος θάλασσα περιβάλλετε παντού από ξηρά με μία μόνο έξοδο, αυτό που σήμερα εμείς ξέρουμε σαν Γιβραλτάρ.

Από όλα τα σχετικά βιβλία των Αρχαίων Ελλήνων, προκύπτει ότι οι Έλληνες είχαν μεγάλη εξοικείωση με τις αστρονομικές παρατηρήσεις και οι ναυτικοί της εποχής χρησιμοποιούσαν τους αστερισμούς για να προσανατολίζονται κατά την διάρκεια της νυχτερινή πλεύσης τους.

Μεγάλη βαρύτητα στην έρευνα του ταξιδιού του Οδυσσέα έχουν οι αστρονομικές αναφορές της Οδύσσειας.

Αναφέρεται από τον Όμηρο ότι «ΑΡΚΤΟΝ Θ' ΗΝ ΚΑΙ ΑΜΑΞΑΝ ΕΠΙΚΛΗΣΙΝ ΚΑΛΕΟΥΣΙΝ, ΗΤ' ΑΥΤΟΥ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΚΑΙ Τ' ΩΡΙΩΝΑ ΔΟΚΕΥΕΙ, ΟΙΗ Δ' ΑΜΜΟΡΟΣ ΕΣΤΙ ΛΟΕΤΡΩΝ ΩΚΕΑΝΟΙΟ ΤΗΝ ΓΑΡ ΔΗ ΜΙΝ ΑΝΩΓΕ ΚΑΛΥΨΩ, ΔΙΑ ΘΕΑΩΝ, ΠΟΝΤΟΠΟΡΕΥΟΜΕΝΑΙ ΕΠ' ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΧΕΙΡΟΣ ΕΧΟΝΤΑ»

(ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ Ε 273)

Δηλαδή: "και την Άρκτον (Μ. Άρκτο) που την ονομάζουν και Άμαξα, που κλωθογυρίζει αυτού και παραφυλάει τον Ωρίωνα και που μονάχα αυτή είναι αμέτοχη στα λουσίματα του Ωκεανού, τον συμβούλεψε λοιπόν η υπέροχη θεά η Καλυψώ να ταξιδεύει έχοντας στο αριστερό του χέρι αυτήν".

Στο κείμενο αυτό περιέχονται σημαντικότατες πληροφορίες. Ο Όμηρος μιλάει περί "Ωκεανού" και όχι "Πόντου" και όπως ξέρουμε, "Ωκεανό" οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την θάλασσα που περιβάλλει την οικουμένη.

Με τα παραπάνω συμφωνεί και ο Στράβων, ο οποίος αναφέρει: "ΤΑΥΤΑ ΓΑΡ ΠΑΝΤΑ ΦΑΝΕΡΩΣ ΕΝ ΤΩ ΑΤΛΑΝΤΙΚΩ ΠΕΛΑΓΕΙ ΠΡΑΤΤΟΜΕΝΑ ΔΗΛΟΥΤΑΙ" δηλαδή: "Όλα αυτά που αναφέρει ο Όμηρος, είναι φανερό ότι συνέβαιναν στον Ατλαντικό".

Σε άλλο σημείο του έπους, αναφέρει ο Όμηρος: "ΔΩΚΕ ΜΟΙ ΕΚΔΕΙΡΑΣ ΑΣΚΟΝ ΒΟΟΝ ΕΝΝΕΩΡΟΙΟ, ΕΝΘΑ ΔΕ ΒΥΚΤΑΩΝ ΑΝΕΜΟΝ ΚΑΤΕΔΗΣΕ ΚΕΛΕΥΘΑ, ΚΕΙΝΟΝ ΓΑΡ ΤΑΜΙΗΝ ΑΝΕΜΩΝ ΠΟΙΗΣΕ ΚΡΟΝΙΩΝ ΗΜΕΝ ΠΑΥΜΕΝΑΙ ΗΔ' ΟΡΝΥΜΕΝ ΟΝ Κ' ΕΘΕΛΗΣΙΝ. ΝΗΙ Δ' ΕΝΙ ΓΛΑΦΥΡΗ ΚΑΤΕΔΕΙ ΜΕΡΜΙΘΙ ΦΑΕΙΝΗ ΑΡΓΥΡΕΗ, ΗΝΑ ΜΗΤΙ ΠΑΡΑΠΝΕΥΣΗ ΟΛΙΓΟΝ ΠΕΡ, ΑΥΤΑΡ ΕΜΟΙ ΠΝΟΙΗΝ ΖΕΦΥΡΟΥ ΠΡΟΕΗΚΕΝ ΑΗΝΑΙ, ΟΦΡΑ ΦΕΡΟΙ ΝΗΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ" (ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ Κ 19)

Μετάφραση: "Μου έδωσε ένα ασκί εννιάχρονου βοδιού, που το έγδαρε κι έκλεισε εκεί μέσα τις κινήσεις των ανέμων με τα πολλά τους βουητά, γιατί εκείνον είχε κάνει ο γιός του Κρόνου επιστάτη στους ανέμους, για να σταματάει και να αφήνει όποιον του αρέσει. Κι έδεσε το ασκί μέσα στο βαθουλωτό καράβι με γυαλιστερή, ασημένια κλωστή, για να μην φυσάει έστω και λίγο. Άφησε μόνο τον Ζέφυρο (δυτικό) να φυσάει για χάρη μου, για να πάει στην πατρίδα και τα πλοία κι εμάς τους ίδιους."

Εδώ φαίνετε λοιπόν, ότι ο Αίολος, παρακληθείς από τον Οδυσσέα, δέσμευσε όλους τους ανέμους, αφήνοντας μόνο τον ούριο (δυτικό) άνεμο, πράγμα που σημαίνει ότι ο Οδυσσέας βρισκότανε δυτικά της Ιθάκης και περίπου στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με αυτήν.

Και η διήγηση του Ομήρου, συνεχίζει:

"ΕΝΝΗΜΑΡ ΜΕΝ ΟΜΩΣ ΠΛΕΟΜΕΝ ΝΥΚΤΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΗΜΑΡ, ΤΗ ΔΕΚΑΤΗ Δ' ΗΔΗ ΑΝΕΦΑΙΝΕΤΟ ΠΑΤΡΙΣ ΑΡΟΥΡΑ" (ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ Κ 28)

Μετάφραση: "Εννιά μερόνυχτα συνέχεια ταξιδεύαμε και την δέκατη ημέρα άρχισε να ξεχωρίζει πια η γη της πατρίδας"

Άρα η νήσος Αιολία, στην οποία αναφέρεται ο Όμηρος στην συγκεκριμένη στροφή, πρέπει να είναι ένα νησί που να βρίσκεται δυτικά της Ιθάκης και να απέχει απόσταση που ισοδυναμεί με ταξίδι 9 ημερών με ευνοϊκό άνεμο.

Η απόσταση των νήσων Lipari (όπου αναφέρουν οι συμβατικοί ερμηνευτές και ερευνητές της Οδύσσειας πως έφτασε ο Οδυσσέας) με την Ιθάκη, δεν υπερβαίνει τα 270 μίλια. Για να καλυφθεί αυτή η απόσταση σε 9 ημέρες, η μέση ταχύτητα πρέπει να είναι (270 μίλια : 9 ημέρες : 24 ώρες η μέρα =) 1,25 κόμβοι, αλλά μία ταχύτητα πλεύσης 1,25 κόμβων δεν είναι "εύνοια" του Αιόλου, όπως αναφέρει ο Όμηρος.

Απ' την άλλη μεριά, η απόσταση: Μαγιόρκα - Σαρδηνία - Σικελία - Ιθάκη είναι 870 μίλια και για να καλυφθεί μέσα σε 9 ημέρες, η μέση ταχύτης πρέπει να είναι (870 μίλια : 9 ημέρες : 24 ώρες την ημέρα =) 4,03 κόμβοι, δηλαδή μία ταχύτητα ενός θαλάσσιου ταξιδιού δεκτή από όλες τις απόψεις.

Άρα το πιο λογικό είναι ο Οδυσσέας να έφτασε στην Μαγιόρκα και όχι στους νήσους Lipari όπως θέλουν αρκετή να φαίνεται.